Kayıtlar

Ne kalır?

Baharım tükenir, güzüm kalır.. Akar göz yaşlarım, gözüm kalır.. Yüzümden gamzelerim kopsa da, Özümden damlayan sözüm kalır..

Uçur umudunu

Düşünmekten dile gelmedi sözlerim Bıçak açmayan ağzımı anlatır belki gözlerim Mezarıma toprak atıyorlardı şuan Yazabiliyor olmasaydı ellerim Yeniden doğuyor sanki küllerim Gün doğarken kalemi biler umud ederim Ta ki gömeyim haksızlığı vuran kurşunlarla serebildiğimi yere sereyim Bu benim temennim değil aslında görevim Hiçken var olup Her adımda ölüme ilerlediğim bir yok oluşsam Neden korkayım neden üzüleyim Ancak öyle değil Bir noktaya sığmış onca mana Ben ne hallerdeyim Biri anlar elbet anlattığımda Evren küçük gelir Düşüncen beynine sığmadığında Sorular bizi yorar Cevaplara ulaşamadığında Doğar doğmaz omuzlarına yük biner Ağırdır hayat kaldıramayabilirsin Çöl kumlarında koşan bir deve olur yüreğin Dokunana kaktüs gibi batar bakışların Süregelir manadan manaya akışların İsyan etsende bazen Tanrıya olan yaşarışlarını taşır kervanın Ararsın nerde dermanın Seni sana sınatır çöl fırtınaları Ne dost kardeş ne ana baba tutamazya kollarını Bedenleri yürür, bilm

Kime Ne?

Kime ne öpsem ateşi bırakıp seccadeyi Bazen doğsam güneş gibi yar edinip geceyi Kimin ömrü yeter ki beklemek neticeyi Her gün okur yazarım hayat denen bilmeceyi Kime neden sorayım çölde hayat bulacaksam Elbet hata yaparım ben insan olacaksam Göz yaşıma dokunma ağlayacaksam Saçımı kirpiğimi yolarım yolucaksam Bu dünyada kimseye kötülük istemedim Konuşmak dileyene sesini kes demedim Kim gelip de bana sormuş bilmek için halim ne Akıl bende cahil benim ben deliyim kime ne?

Özüm kalır

Baharım tükenir, güzüm kalır.. Akar göz yaşlarım, gözüm kalır.. Yüzümden gamzelerim kopsa da, Özümden damlayan sözüm kalır.. Bizi bir karadelik yutar Güneş, ay ve dünya batar Zaman herşeyi savurup atar İzimden gayrı tozum kalır.. Hiçliğimize her yer vatan Olsun yeter ki bizi anlayan Tanrı var ise yaratan Ruhumdan akan özüm kalır.

Ben Oyum

Bir dünya sürgünüyle başlamış soyum Hangi mevsim yaşasam alamam doyum Git gide arşa uzansa bile boyum Hangi sözü tutabiliyorsam  ben oyum Bir tohumdu bilgi hep genişler oldu Olmaz denilen ne işler oldu Diken üstünde biten yemişler oldu Hangi özü sunabiliyorsam ben oyum.